http;//www.zasadyzdrowotnosci.blogspot.com: zdrowie: Bóle pleców – przyczyny, jak leczyć domowymi sposo...
www.zasadyzdrowotnosci.blogspot.com
poniedziałek, 24 stycznia 2011
niedziela, 23 stycznia 2011
http;//www.zasadyzdrowotnosci.blogspot.com: Dieta warzywno owocowa
http;//www.zasadyzdrowotnosci.blogspot.com: Dieta warzywno owocowa
www.zasadyzdrowotnosci.blogspot.com
www.zasadyzdrowotnosci.blogspot.com
sobota, 15 stycznia 2011
zdrowie: Bóle pleców – przyczyny, jak leczyć domowymi sposo...
zdrowie: Bóle pleców – przyczyny, jak leczyć domowymi sposo...: "Najczęstszą przyczyną bólu pleców i kręgosłupa są przeciążenia spowodowane wykonywaną pracą lub inne. Na bóle pleców składają się tzw...."
wtorek, 11 stycznia 2011
Cholesterol-jak walczyć z jego zwiększonym stężeniem we krwi.
Bardzo wiele osób w społeczeństwie polskim i nie tylko ma problemy ze zwiększonym stężeniem cholesterolu we krwi. Badania potwierdziły, że jemy za tłusto. Około 15-20% ludności w krajach uprzemysłowionych cierpi na chorobę zwaną hiperlipidemią, czyli nadmiarem tłuszczu we krwi. Cholesterol jest takim składnikiem, który jest wytwarzany przez nasz organizm i należy do normalnych składników naszej krwi. Wytwarzają go wszystkie narządy, a szczególnie wątroba. Jedyny wniosek jaki się nasuwa to taki, że organizm nie potrzebuje abyśmy dostarczali mu cholesterol wraz z pokarmem. Niestety dzieje się tak ,że poprzez nieprawidłową dietę dostarczamy organizmowi zbyt dużo cholesterolu i stężenie we krwi tego składnika znacznie wzrasta. DLATEGO ZAWARTOŚĆ TŁUSZCZÓW W POŻYWIENIU NIE POWINNA PRZEKRACZAĆ 30% ZAPOTRZEBOWANIA ENERGETYCZNEGO. Należy także kontrolować spożywanie węglowodanów, których powinno być około 60% zapotrzebowania energetycznego. Jeżeli będzie ich nadmiar organizm przekształci je w tłuszcze. Na całkowitą zawartość cholesterolu we krwi składa się tzw. Cholesterol LDL(zły) i cholesterol HDL(dobry). Pierwszy z nich LDL uszkadza ściany naczyń krwionośnych, natomiast HDL ma właściwości ochronne. Zbyt duże stężenie cholesterolu sprzyja także chorobom naczyń wieńcowych, udarom mózgu i zawałom serca.
Tłuszcze są niezbędne w naszej diecie, gdyż to właśnie one budują błony komórkowe, komórki nerwowe i hormony steroidowe. Poza tym w tłuszczach są rozpuszczalne niektóre witaminy (A,D,E,K). Tłuszcze służą także jako źródło energii do długo trwającej pracy. Podsumowując: samo spożywanie tłuszczów nie stanowi problemu zdrowotnego, istotna jest ich ILOŚĆ I JAKOŚĆ.
PROFILAKTYKA
- OGRANICZMY ZAWARTOŚĆ CHOLESTEROLU W POŻYWIENIU
- ZJADAJMY MNIEJ TŁUSZCZÓW POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO BO WŁAŚNIE W NIM ZNAJDUJE SIĘ CHOLESTEROL, KTÓREGO NATOMIAST NIE MA W TŁUSZCZACH POCHODZENIA ROŚLINNEGO.
- SPOŻYWAJMY DUŻO OWOCÓW I WARZYW, ZIÓŁ, ORZECHÓW, PRODUKTÓW PEŁNOZIARNISTYCH
- UNIKAJMY CUKRU, SŁODYCZY BARDZO DROBNO ZMIELONYCH MĄK, KONSERW
- ZWRÓĆMY UWAGĘ NA UKRYTY TŁUSZCZ: NP. W CZEKOLADZIE, KIEŁBASIE, PIECZYWIE.
- PIJMY ZIELONA CHERBATĘ, KTÓRA ZMNIEJSZA STĘŻENIE „ZŁEGO CHOLESTEROLU” LDL WE KRWI. PIJMY JĄ WIĘC DO KAŻDEGO POSIŁKU.
- SAMA DIETA TO JEDNO. WYSIŁEK FIZYCZNY(BIEGANIE, JAZDA NA ROWERZE, PŁYWANIE) LUB INNE WZMAGAJĄCE RUCH POMAGAJĄ W ZMNIEJSZENIU LUB UTRZYMANIU W NISKIM POZIOMIE STĘŻENIA CHOLESTEROLU WE KRWI.
Bóle pleców – przyczyny, jak leczyć domowymi sposobami, profilaktyka…
Najczęstszą przyczyną bólu pleców i kręgosłupa są przeciążenia spowodowane wykonywaną pracą lub inne. Na bóle pleców składają się tzw. mikro urazy, które w konsekwencji nawarstwiania się potęgują bóle pleców i kręgosłupa. Mogą prowadzić także do wypadnięcia jądra miażdżystego(tzw. dysku). Bóle pleców mogą być powodowane także naturalnym procesem starzenia się, ale najczęściej są to brak ruchu i złe odżywianie się.
Postawa jaką przyjmujemy podczas chodzenia czy siedzenia ma także ogromny wpływ na bóle w okolicy pleców.
Domowe sposoby radzenia sobie z bólem pleców:
KĄPIEL ROZLUŹNIAJĄCA MIĘŚNIE
Kąpiel rozluźniająca mięśnie pomaga na ostre bóle pleców. Do kąpieli dodajemy olejki z ekstraktem z rozmarynu i tymianku. Zabieg powinien trwać około 20 minut. Po kąpieli bolące miejsca należy natrzeć ciepłym olejkiem z drzewa różanego.
AKTYWNOŚĆ RUCHOWA!!!
Wykonujmy regularnie ćwiczenia fizyczne, które wzmacniają mięśnie pleców. Wskazane jest pływanie, jazda na rowerze, czy jogging. Musimy zwracać uwagę na pozycję w jakiej siedzimy i często ją zmieniać. Podczas siedzenia plecy powinny być wyprostowane!!
LECZENIE CIEPŁEM
Nasze spięte mięśnie bardzo dobrze poddają się leczeniu ciepłem. Jednym ze sposobów są gorące ręczniki. Kilka ręczników polewamy gorącą wodą a potem przykładamy do bolących miejsc.
Innym, dobrym sposobem są okłady z kozieradki. Jest to roślina lecznicza, z której okłady wprowadzają ciepło do tkanek. Raz w ciągu dnia powinno przykładać się bolące miejsca na 20 minut.
PROFILAKTYKA
- CZĘSTA AKTYWNOŚĆ RUCHOWA
- ZWAŻAJMY NA TO JAK SIEDZIMY
- PRZY PODNOSZENIU CIĘŻARÓW PRZUKUCAJMY
- KONTROLUJMY MASĘ CIAŁA, BO KAŻDY ZBĘDNY KILOGRAM OBCIĄŻA NASZ APARAT RUCHU
- SIEDZĄC PRZY STOLE PODPIERAJMYTUŁÓW RAMIONAMI
Dlaczego czujemy się zmęczeni ?
Zmęczenie jest znane każdemu z nas i wszyscy czasami czujemy się zmęczeni.
Jest to naturalny odruch, gdy ciężko pracujemy fizycznie, przez dłuższy czas narażamy organizm na wysiłek fizyczny, mieliśmy ciężki i nerwowy dzień, czy zbyt długo przesiadujemy w biurze, bo szef kazał nam zostać dłużej.
Te rodzaje psychicznego i fizycznego zmęczenia są normalne i po odpoczynku możemy znowu normalnie funkcjonować.
Gorzej jednak jest wtedy, gdy czujemy się stale zmęczeni. Może to być objawem poważniejszej dolegliwości niż tylko zmęczenie. Typowym źródłem takiego zmęczenia może być brak regularnych ćwiczeń a wraz z nimi brak kondycji. Jest to sygnał do tego aby rozpocząć regularne ćwiczenia i stopniowo zwiększać ich intensywność.
Przyczyny zmęczenia możemy podzielić na dwie grupy: przyczyny o podłożu fizycznym i psychicznym.
Do przyczyn fizycznych możemy zaliczyć:
-złe odżywianie
-brak kondycji
-zatrucie tlenkiem węgla
-odwodnienie
-działanie leków
-brak snu
-zbyt duża temperatura w pomieszczeniach
-zmęczenie może być także następstwem różnych chorób
Do przyczyn zmęczenia emocjonalnego możemy zaliczyć:
-przepracowywanie, gdy nie potrafimy odmówić
-samotność
-depresja
-strata kogoś bliskiego
Jak sobie pomóc??
-Spij regularnie 6-8godzin w nocy
-uprawiaj aktywność ruchową
-odpocznij-odpręż się
-przewietrzaj często pomieszczenia w których przebywasz
-zdrowo się odżywiaj
-schudnij jeśli masz parę zbędnych kilogramów
-pij dużo wody (2l dziennie)
-rzuć nałogi
-rozwiąż problemy za które nigdy nie mogłeś się zabrać
Dieta warzywno owocowa
Dieta warzywno-owocowa jest odmianą postu. Powoduje on, że po kilku dniach organizm przestawia się na odżywianie endogenne, czyli zaczyna “zjadać” zapasy w postaci nagromadzonych złogów chorób. Złogi te powstają na skutek nieszczelnego jelita, z którego przenikają pewne cząsteczki blokując nasz system immunologiczny, jako złogi białkowe. Są one powodem obniżenia odporności organizmu. Jeżeli system immunologiczny jest zablokowany, nie widzi on chorób. Łatwym do sprawdzenia testem na szczelność jelita jest kolor moczu po zjedzeniu buraków. W procesie oczyszczania organizmu jelito uszczelnia się.
Po włączeniu się odżywiania endogennego, uruchamia się proteoliza (rozpad białek), pobudza ona procesy regeneracji i przyspiesza ustępowanie zmian zwyrodnieniowo-zapalnych. Uruchomienie lipolizy (rozpad tłuszczu) powoduje cofanie się miażdżycy, otyłości i usprawnianiu innych przemian.
Brak uczucia głodu powodują kwasy tłuszczowe, które przenikają do przewodu pokarmowego. W trakcie diety oczyszczającej jemy warzywa ubogie w substancje odżywcze takie jak:
- cebulowate (por, czosnek, cebula)
- korzeniowe (burak, marchew, chrzan, seler, pietruszka, rzodkiewka,rzodkiew biała)
- kapustne (biała kapusta, włoska, kalafior)
- dyniowate (ogórki, ogórki kiszone,dynia, kabaczki)
- psiankowate (papryka,pomidory)
- liściaste (sałata, seler naciowy, zioła)
- owoce (cytryny, jabłka, grejpfruty)
Do posiłków dodajemy chrzan i czosnek w dowolnych ilościach. Ciekawostką jest, że zjedzenie nawet dużej ilości surowego czosnku nie powoduje skutku w postaci przykrego zapachu (ani z ust ani z ciała). Ilość zjedzonego pokarmu jest bez znaczenia. Ważna jest kolejność. Po rozpoczęciu diety owocowo-warzywnej organizm zaczyna wydalać z siebie toksyny. Może to spowodować w 3-4 dniu bóle głowy, biegunkę, ból stawów, ogólne złe samopoczucie. Po kilku dniach objawy te samoczynnie ustępują.
Wskazania do stosowania diety warzywno-owocowej
- w celach profilaktycznych
- zaburzenia czynnościowe (zgaga, nerwica, zaparcia, zespół jelita nadwrażliwego)
- zaburzenia metabolizmu (ciśnienie, cukrzyca na lekach, wysoki cholesterol, miażdżyca serca i naczyń, skaza moczowa, kamica nerkowa zakrzepy)
- choroby zwyrodnieniowe (zwyrodnienie stawów, łuszczyca, otłuszczenie wątroby, wrzody żołądka, paradontoza, zaćma, nieżyt jelit)
- defekty odporności immunologicznej (astma, nawracające infekcje, przewlekłe zapalenie wątroby, reumatoidalne zapalenia stawów)
Skutkiem stosowania diety owocowo warzywnej są:
- obniżenie cholesterolu i poziomu ob
- zmniejszenie poziomu toksyn i wolnych rodników w organizmie
- poprawienie ukrwienia organizmu
- ustępowanie objawów wielu chorób
- zmniejszenie wagi ciała lecz po kuracji waga powraca. W związku z tym zalecane jest przejście na dietę strukturalną pozbycia się efektu jo-jo
Przeciwwskazania do stosowania diety warzywno-owocowej
- cukrzyca na insulinie
- niedoczynność nadnerczy
- ostra porfiria
- nadczynność tarczycy
- depresja
- okres ciąży i karmienia
- dzieci
- gruźlica
- zaawansowane choroby nowotworowe
- zaawansowana niewydolność nerek, serca, wątroby
- stany po przeszczepach narządów
- stany bezpośrednio przed i pooperacyjne.
Rwa kulszowa
Silny, ostry i przeszywający ból okolicy lędźwiowej promieniujący wzdłuż kończyny dolnej – tego typu dolegliwości związane są z rwą kulszową. To często spotykany zespół bólowy. Dolegliwości częściej występują u mężczyzn niż u kobiet, przeważnie po 30 roku życia, ale praktycznie dotyczą wszystkich grup wiekowych. Jak rozpoznać typowe objawy choroby, co powoduje ból, jak leczy się rwę kulszową i jak można jej zapobiegać? Odpowiedzi na te pytania można znaleźć poniżej.
» Objawy rwy kulszowej.
Ostry, silny, przeszywający ból może wystąpić nagle po uniesieniu ciężaru, nagłym ruchu, potknięciu się itp. Ból rozpoczyna się zwykle w okolicy lędźwiowej i promieniuje wzdłuż nerwu kulszowego przez pośladek w kierunku uda i podudzia czasem aż do stopy. Bóle mogą przejawiać się w tak silnych atakach, że uniemożliwiają choremu nawet obracanie się w łóżku. Każdy ruch jest bolesny.
Dolegliwości bólowe są wyzwalane lub nasilane przez kaszel, napięcie mięśni brzucha, uniesienie wyprostowanej kończyny, zgięcie głowy lub tułowia. Przy chodzeniu chorzy oszczędzają zajętą kończynę, utrzymując ją w zgięciu i unikają opierania się na pięcie. Ruchy wykonują powoli, bardzo ostrożnie. Pacjent przybiera pozycję ciała, która najmniej nasila ból. Przymusowa pozycja ciała wyraża się ugięciem kończyn dolnych w stawie biodrowym i kolanowym, a także odruchowym wyprostowaniem i bocznym skrzywieniem kręgosłupa w odcinku lędźwiowym.
Mogą też występować objawy uszkodzenia korzeni nerwowych: osłabienie czucia oraz osłabienie siły mięśni podudzia i stopy. W długotrwałym przebiegu choroby niekiedy dołącza się zanik i zwiotczenie mięśni podudzia.
Częstość nawrotów i czas trwania dolegliwości są bardzo różne i zależą w znacznym stopniu od przyczyn zespołu. Dla potwierdzenia rozpoznania przeprowadza się badanie neurologiczne oraz badanie radiologiczne kręgosłupa, które zwykle wykazuje obecność zmian zwyrodnieniowych.
» O kręgosłupie – kręgi, krążek międzykręgowy, nerwy rdzeniowe..
By zrozumieć istotę opisywanych dolegliwości bólowych, trzeba wiedzieć jak zbudowany jest kręgosłup. Kręgosłup stanowi centralną oś ciała będącą jego podporą, spełnia również funkcję ochronną w stosunku do przebiegającego w jego kostnym kanale rdzenia kręgowego. Od rdzenia kręgowego odchodzą parzyste nerwy rdzeniowe, wychodzące przez odpowiednie otwory międzykręgowe.
Kręgosłup zbudowany jest z odcinków utworzonych przez kręgi i znajdujące się pomiędzy nimi krążki międzykręgowe, potocznie zwane dyskami. To właśnie krążki międzykręgowe zapewniają kręgosłupowi elastyczność. Oddzielają one od siebie poszczególne kręgi oraz amortyzują obciążenia.
» Krążek międzykręgowy – kiedy jest odpowiedzialny za ból?
Możliwość amortyzowania obciążeń zapewnia krążkowi międzykręgowemu specjalna budowa. Krążek międzykręgowy składa się z części obwodowej zwanej pierścieniem włóknistym, w środku którego znajduje się jądro miażdżyste. Zbudowane jest ono z galaretowatej substancji, stąd czasem stosuje się określenie jądro galaretowate.
Z upływem czasu pod wpływem przewlekłych obciążeń, nieprawidłowej postawy ciała, złych warunków pracy krążek międzykręgowy traci swe właściwości stabilizujące i amortyzacyjne. Dochodzi do powstania zmian zwyrodnieniowych krążka międzykręgowego. Osłabiony pierścień włóknisty nie może utrzymać w swych granicach jądra miażdżystego. Zmiany zwyrodnieniowe, które dokonują się w krążku międzykręgowym powodują, że dochodzi do uwypuklenia (wypadnięcia) jądra miażdżystego przez uszkodzony pierścień włóknisty. Uwypuklenie to powoduje ucisk, początkowo na więzadła kręgosłupa, później na nerwy wychodzące z rdzenia kręgowego, a w końcu na rdzeń kręgowy. Ucisk na nerwy wywołuje ostry ból.
Wypadnięcie jądra miażdżystego określa się jako przepuklinę krążka międzykręgowego (jądro galaretowate zmieniło swoje prawidłowe położenie). Potocznie stan ten bywa czasem określany jako „wypadnięcie dysku”. Zmiany chorobowe dotyczą najczęściej krążka pomiędzy IV i V kręgiem lędźwiowym oraz pomiędzy ostatnim kręgiem lędźwiowym i pierwszym krzyżowym.
» Objawy rwy kulszowej.
Ostry, silny, przeszywający ból może wystąpić nagle po uniesieniu ciężaru, nagłym ruchu, potknięciu się itp. Ból rozpoczyna się zwykle w okolicy lędźwiowej i promieniuje wzdłuż nerwu kulszowego przez pośladek w kierunku uda i podudzia czasem aż do stopy. Bóle mogą przejawiać się w tak silnych atakach, że uniemożliwiają choremu nawet obracanie się w łóżku. Każdy ruch jest bolesny.
Dolegliwości bólowe są wyzwalane lub nasilane przez kaszel, napięcie mięśni brzucha, uniesienie wyprostowanej kończyny, zgięcie głowy lub tułowia. Przy chodzeniu chorzy oszczędzają zajętą kończynę, utrzymując ją w zgięciu i unikają opierania się na pięcie. Ruchy wykonują powoli, bardzo ostrożnie. Pacjent przybiera pozycję ciała, która najmniej nasila ból. Przymusowa pozycja ciała wyraża się ugięciem kończyn dolnych w stawie biodrowym i kolanowym, a także odruchowym wyprostowaniem i bocznym skrzywieniem kręgosłupa w odcinku lędźwiowym.
Mogą też występować objawy uszkodzenia korzeni nerwowych: osłabienie czucia oraz osłabienie siły mięśni podudzia i stopy. W długotrwałym przebiegu choroby niekiedy dołącza się zanik i zwiotczenie mięśni podudzia.
Częstość nawrotów i czas trwania dolegliwości są bardzo różne i zależą w znacznym stopniu od przyczyn zespołu. Dla potwierdzenia rozpoznania przeprowadza się badanie neurologiczne oraz badanie radiologiczne kręgosłupa, które zwykle wykazuje obecność zmian zwyrodnieniowych.
» O kręgosłupie – kręgi, krążek międzykręgowy, nerwy rdzeniowe..
By zrozumieć istotę opisywanych dolegliwości bólowych, trzeba wiedzieć jak zbudowany jest kręgosłup. Kręgosłup stanowi centralną oś ciała będącą jego podporą, spełnia również funkcję ochronną w stosunku do przebiegającego w jego kostnym kanale rdzenia kręgowego. Od rdzenia kręgowego odchodzą parzyste nerwy rdzeniowe, wychodzące przez odpowiednie otwory międzykręgowe.
Kręgosłup zbudowany jest z odcinków utworzonych przez kręgi i znajdujące się pomiędzy nimi krążki międzykręgowe, potocznie zwane dyskami. To właśnie krążki międzykręgowe zapewniają kręgosłupowi elastyczność. Oddzielają one od siebie poszczególne kręgi oraz amortyzują obciążenia.
» Krążek międzykręgowy – kiedy jest odpowiedzialny za ból?
Możliwość amortyzowania obciążeń zapewnia krążkowi międzykręgowemu specjalna budowa. Krążek międzykręgowy składa się z części obwodowej zwanej pierścieniem włóknistym, w środku którego znajduje się jądro miażdżyste. Zbudowane jest ono z galaretowatej substancji, stąd czasem stosuje się określenie jądro galaretowate.
Z upływem czasu pod wpływem przewlekłych obciążeń, nieprawidłowej postawy ciała, złych warunków pracy krążek międzykręgowy traci swe właściwości stabilizujące i amortyzacyjne. Dochodzi do powstania zmian zwyrodnieniowych krążka międzykręgowego. Osłabiony pierścień włóknisty nie może utrzymać w swych granicach jądra miażdżystego. Zmiany zwyrodnieniowe, które dokonują się w krążku międzykręgowym powodują, że dochodzi do uwypuklenia (wypadnięcia) jądra miażdżystego przez uszkodzony pierścień włóknisty. Uwypuklenie to powoduje ucisk, początkowo na więzadła kręgosłupa, później na nerwy wychodzące z rdzenia kręgowego, a w końcu na rdzeń kręgowy. Ucisk na nerwy wywołuje ostry ból.
Wypadnięcie jądra miażdżystego określa się jako przepuklinę krążka międzykręgowego (jądro galaretowate zmieniło swoje prawidłowe położenie). Potocznie stan ten bywa czasem określany jako „wypadnięcie dysku”. Zmiany chorobowe dotyczą najczęściej krążka pomiędzy IV i V kręgiem lędźwiowym oraz pomiędzy ostatnim kręgiem lędźwiowym i pierwszym krzyżowym.
Zdrowie, nadzieja i pozytywne myślenie
Istnieje różnica pomiędzy uzdrawianiem a leczeniem. W języku angielskim istnieją dwa podobne terminy, ale nie ma ich w żadnym innym języku, bo – jeśli przestrzega się praw przyrody – nie ma takiej potrzeby. Leczenie oznacza atakowanie choroby i powodowanie zniknięcia jej w miejscu, w którym się pojawiła, podczas gdy uzdrawianie oznacza przywrócenie zdrowia. Lekarz, który chce leczyć, koncentruje swą uwagę na chorobie; lekarz, który chce uzdrowić, koncentruje swą uwagę na danej osobie, a nie na chorobie. Jest to jasno objaśnione we wszystkich systemach poza alopatią. Homeopatia również wyjaśnia tę różnicę. Wyleczyć chorobę jest czymś innym, niż wyleczyć osobę; leczenie choroby pogarsza zdrowie, podczas gdy leczenie osoby przywraca zdrowie. Przestrzeganie praw natury i życie według nich chroni nas przed chorobą. Życie w mieście i męczący tryb życia w zasadzie nie pozostawiają nam wiele czasu na troskę o nasz organizm. A co powiedzieć o innych? W starożytności zarówno na Zachodzie, jak i na Wschodzie – mam na myśli przed rewolucją przemysłową – istniał zwyczaj dbania o ciało.
Pod tym względem nie było różnic pomiędzy Wschodem i Zachodem. Dopiero po uprzemysłowieniu życia stracono z oczu ten zwyczaj na Zachodzie, a teraz dzieje się to stopniowo na Wschodzie. Nie możemy oskarżać industrializacji, bo spowodował ją człowiek. W społeczeństwie ludzkim nic nie zaistnieje bez zgody człowieka. Zatem to, to nazywamy złem cywilizacji i zanieczyszczeniem środowiska, jest rezultatem przyzwolenia ze strony naszego umysłu. Jeśli powstały problemy ze zdrowiem, to stworzyła je ludzkość i ona powinna je rozwiązać. Nie trzeba więc krytykować i mówić, że współczesne życie jest złe, bo nie daje to nam żadnego rozwiązania. Ludzkość każdego stulecia jest na swój sposób nowoczesna i myśli o poprzednich stuleciach jako nienowoczesnych. Na przykład w XXI wieku młodzi ludzie będą o nas czytać i pisać współczując nam z powodu zanieczyszczenia środowiska i życia w społeczeństwie pełnym napięć. Będą nam też współczuć, że próbowaliśmy uczynić życie szczęśliwym, a nie mieliśmy czasu być szczęśliwi. W XX wieku próbujemy wciąż uczynić życie szczęśliwym, ale nie mamy czasu cieszyć się tym szczęściem. Tak więc ludzie z następnego stulecia będą uważać nas z XX wieku za ludzi prymitywnych, którzy nie potrafili przezwyciężyć swych słabości, pokonać psychologicznych napięć i zapanować umysłem nad materią. Nasz umysł jest uwarunkowany przez ciało. Oto ocena, jaką nam wystawi wiek XXI. W przeciwnym razie nie możemy uwolnić się od obecnego, tworzonego przez człowieka zła. Niezdolność do rozwiązania problemów spowodowała utworzenie wielu gałęzi ludzkiej aktywności, krytykowanie jednej gałęzi przez drugą i wzajemne obwinianie się.
Niezdolność do znalezienia rozwiązania powoduje, że wzajemnie się krytykujemy. Na przykład różne polityczne sekcje świata charakteryzują się obwinianiem innych. Podobnie ma się rzecz z eksperymentami psychologicznymi i socjologicznymi. Materialistyczny naukowiec myśli, że filozofia i sztuka nie mają wartości, ludzie religijni sądzą, że materializm nie ma wartości. Ludzkość znajduje się więc w sytuacji dziesięciu ślepców, próbujących dowiedzieć się, co to jest słoń. – Dziesięciu ślepców przywiedziono do słonia i poproszono, aby go zbadali. Jeden ze ślepców podchodzi do nogi i mówi, ze słoń jest jak drzewo. Następny czuje jego brzuch i twierdzi, że słoń jest jak bęben. Trzeci dotyka ogona i mówi, ze słoń jest jak kij. Czwarty dotyka trąby i mówi, ze słoń jest jak żmija. Nie mają wiec ogólnego rozeznania.
Ale aby mieć dobre zdrowie, musimy mieć ogólne zrozumienie. Powinienem zrozumieć was, a wy powinniście zrozumieć mnie i zacząć żyć w świecie rozumienia, niezależnie od tego, czy nazwiemy go jogą, filozofią, psychologią czy metafizyką. Konstytucja człowieka ma dwa bardzo ważne instrumenty; jednym jest serce, drugi to głowa. Oba są sobie równe, chociaż jeden jest nieco ważniejszy od drugiego. Jeśli głowa nie pracuje, serce pracuje nadal i takiego człowieka zwiemy idiotą; ale jeśli przestaje pracować serce, nie możemy nic robić, również inne części ciała nie mogą funkcjonować. W głowie działa siła, którą zwiemy umysłem – jest to szereg różnych warstw, takich jak inteligencja, wyobraźnia, myślenie, pamięć, zdolność odróżniania, decydowania, wybierania dobra i odrzucania zła. Podobnie jak cebula, umysł ma w środku coraz to delikatniejsze warstwy, kiedy zaś mówimy o sercu, to ma ono tylko jedną siłę; jest to siła miłości, siła uczucia. Świadomość zna tę siłę bez jakiegokolwiek treningu czy nauki, tak jak nowo narodzone dziecko wie, że ma oddychać – analogicznie: jego świadomość wie, że płuca mają pobierać tlen a wydzielać dwutlenek węgla, mimo, że nie ma jeszcze ono żadnego pojęcia o chemii. Podobnie – jeśli zanurzymy palec w miodzie i dotkniemy nim języka nowo narodzonego dziecka, wie ono, że należy polizać i nie potrzebuje tu żadnej szkoły czy nauki. Istnieje też w nas inna świadomość pracująca w sercu, która czuje miłość bez jakiegokolwiek szkolenia czy nakazów. Jeś1i tego nie zabijemy, to żyjąca istota jest z natury istotą kochającą. Rodzice odczuwają miłość do dziecka. Niewykształcona matka nie wie, że miłość istnieje w sercu. Mówiąc o swym dziecku, mówi „on jest moim dzieckiem”, a jej ręka automatycznie wędruje ku sercu. Zatem jest w nas świadomość, którą określić możemy świadomością miłości, a tego współczesna psychologia dotąd nawet nie zaczęła rozumieć. Jeśli nie używa się miłości, nie można zrozumieć nauki poprzez miłość. Używając jej w ten sposób tylko psycholog może zrozumieć, że istnieje siła miłości. Owa siła miłości podtrzymuje funkcjonowanie serca i dzięki tej sile mamy miłość potrzebną do życia. Instynktownie siła ta sprzeciwia się odbieraniu sobie życia. Czasem ktoś popełnia samobójstwo, ale dzieje się to wbrew miłości życia i ma tu miejsce wielka walka pomiędzy miłością a umysłem. Zatem zdolność do kontynuowania życia, utrzymywania ciała i czynienia go siedzibą świadomości istnieje dzięki naturze Miłości.
Miłość działa w nas bezustannie i jeśli tylko pozwolimy jej pracować w sposób naturalny, utrzymuje dobre zdrowie aż po samą śmierć. Osoba, która nie nadużywa leków i nie dąży za wszelką cenę do zaspokojenia swych pragnień, i dzięki temu nie czyni ze swego ciała wraka – osoba taka żyje aktywnie do końca życia. Jeszcze parę minut przed opuszczeniem ciała będzie sama spełniać wszystkie swoje obowiązki. Oto pierwsza uwaga na temat zdrowia: nie przyzwyczajaj ciała do leków. Im więcej będziemy dostarczać leków, tym większy będzie opór ciała, aby się przed nimi ochronić. Dlatego naturalne zdrowie u zwierząt jest lepsze niż u ludzi. Dlatego lepsze jest zdrowie ludzi w krajach zacofanych, gdzie pracuje się fizycznie w słońcu i deszczu. Można się dziwić, jakim sposobem nie ulegają zarażeniu i chorobom, dlaczego nie imają się ich choroby zakaźne. Jeśli taka osoba skaleczy się zardzewiałym nożem, natychmiast przykłada do rany suchy piasek; potem wyciera go, bierze liść jakiejś rośliny, przykłada do ręki, aby obecny w liściu sok mógł zadziałać. Rana wystawiona jest na działanie pogody. Według lekarza nie ma większego grzechu, ponieważ wszelkie istniejące w świecie zakażenia mogą teraz przyjść i nagle zaatakować, a wirus może dostać się bezpośrednio do ciała; jeśli jednak przyjrzymy się statystykom, to zaraza jest częściej spotykana w rodzinach, gdzie jest zbyt dużo ostrożności, gdzie pożywienie jest selektywne, a witaminy bierze się w postaci tabletek a nie jedzenia.
Co jest przyczyną: Im bardziej przeszkadzamy naszemu ciału w chronieniu siebie, w tym większym stopniu traci ono tę zdolność. Bo fundamentalną zasadą uzdrawiania jest to, że jakiekolwiek zakłócenia w naszym organizmie leczy siła witalna a nigdy, przenigdy – lekarstwo. Zrozumcie, że dotąd nigdy jeszcze lekarstwo nikogo nie uzdrowiło. Jeśli lekarstwo jest właściwe, stymuluje ono siłę witalną, która dokonuje leczenia. Tak więc wyleczenie zawsze ma miejsce dzięki naszej zdolności do zdrowienia. Z tego powodu moc zdrowienia u dzieci i młodych ludzi jest większa, niż u starszych, gdzie siła witalna maleje proporcjonalnie do wieku. Powinniśmy zatem wziąć pod uwagę nasze codzienne życie. Obserwujmy nasze codzienne życie i zajęcia, a nie łatwo dostępne lekarstwa. Jeśli mówimy o naszej konstytucji, to ma ona 3 główne części. Jedna jest fizyczną materią ciała, zawierającą trochę minerałów Ziemi, zastępowanych codziennie pożywieniem pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego. Nazywamy to ciałem fizycznym lub jego strukturą.
Drugą częścią jest ciało witalne. Nauka jogi nazywa je Pranamaya Kosa. Składa się z mocy, a nie materii. Ciało funkcjonalne czyli witalne działa w nas poprzez nerwy i ich ośrodki u nasady kręgosłupa i w głowie. Tak jak druty elektryczne nie są wcale prądem elektrycznym, tak nerwy nie są wcale wrażeniami występującymi za pomocą nerwów. Siła działająca poprzez nerwy jest siłą; podobnie jak elektryczność nie jest materiałem elektrycznym, jakiego używamy. Na przykład mikrofon, radio, wszystkie druty i druciki, instalacje i przełączniki, żarówki itp. – są to wszystko tylko nośniki prądu elektrycznego; podczas gdy prąd elektryczny nie jest żadnym z tych fizycznych nośników. Ale płynie przez te wszystkie rzeczy. Prądu elektrycznego nie można zobaczyć, ale trzeba w niego wierzyć. Jeśli jakikolwiek materialista nie akceptuje istnienia prądu elektrycznego, niech dotknie drutu. Podobnie, jeśli jakiś materialista nie akceptuje istnienia w nas siły witalnej, może odciąć część swego ciała, a zobaczy, ze jej potem brakuje. Tak więc różnicę pomiędzy ciałem a żyjącą istotą stanowi ciało witalne. Tyle o drugiej części ludzkiego organizmu.
Trzecią część stanowi szereg delikatnych warstw, które zwiemy umysłem. Są więc w nas trzy warstwy – materia, siła i umysł i nie należy ich ze sobą mylić. Jeśli ciało jest zdrowe, wszystkie minerały i tkanki krążą odpowiednio we krwi i mówimy o zdrowiu ciała fizycznego. Nienaukowo jest mówić, że ciało fizyczne posiada zdrowie. Zdrowie istnieje w ciele witalnym, a efekt zdrowotny manifestuje się w ciele fizycznym. Elektryczność także istnieje na niewidzialnych planach, a powoduje zjawiska występujące na planie fizycznym (podobnie ma się światło do oka, dźwięk do ucha i wielkich pracujących silników itd.). Zdrowie możemy zatem zrozumieć tylko poprzez zjawiska fizyczne. Wszyscy ludzie powinni dobrze rozumieć zdrowie. Zdrowie istnieje na planie witalnym, a efekt zdrowia manifestuje się na planie fizycznym. Tak więc w naszym ciele fizycznym manifestują się tylko rezultaty, nigdy przyczyny. Jeśli więc lekarz szuka przyczyny choroby w komórkach fizycznych, powinien szukać za pomocą mikroskopu ultra pozostawiając pacjenta swemu losowi.
Student praktykujący jogę lub ktoś, kto chce być zdrowy i nie dopuścić do choroby, powinien zrozumieć, że przyczyną wszystkich dolegliwości jest ciało witalne, powodujące chorobę fizycznych tkanek. Dlaczego ciało witalne zawiera przyczyny chorób? Ponieważ umysł zawiera nie-zdrowie spływające do ciała witalnego. Na przykład jeśli umysł preferuje pożywienie niezdrowe dla organizmu, powinniśmy go traktować jako umysł zawierający nie-zdrowie. Podobnie z innymi przyzwyczajeniami. Jeśli umysł hołduje nawykom szkodliwym dla zdrowia, zarówno na poziomie personalnym, jak i ogólnym, to powinniśmy natychmiast wiedzieć, że nasz umysł nie jest zdrowy. Generalnie nie-wierzymy w to, że zdrowie czy choroba istnieją w umyśle wielu ludzi, łącznie z lekarzami nie wierzy, że umysł może być niezdrowy, podczas, gdy zdrowe jest ciało. Na przykład przychodzę do ciebie skarżąc się, że z moim zdrowiem fizycznym jest wszystko w porządku, ale nie mogę w nocy spać, a myśli nie dają mi spokoju. Ktoś mówi, że prześladują go myśli o przyszłości, kto inny mówi, ze jego umysł dręczą myśli o przyszłości finansowej; trzecia osoba mówi, że dokuczają jej myśli seksualne; czwarta osoba mówi, że dręczą ją nieuzasadnione lęki; piąta osoba mówi, ze boi się patrzeć przez okno w ciemność; szósta osoba boi się sama zostać w domu; siódma osoba mówi, że czuje czyjąś obecność w domu, gdy jest sama i nie może spać. Jeszcze ktoś inny mówi, ze opętał. go jakiś duch i zmusza do robienia czegoś. Następna osoba mówi, ze wielki Mistrz odwiedza ją codziennie dyktując informacje o przyjaciołach. Na przykład jakiejś nocy odwiedza mój umysł mistrz i mówi, że jest wielkim Mistrzem Teozoficznym, że jest Mistrzem Morya lub Kuthumi. Mówi mi, że mój przyjaciel Michał powinien jeść codziennie 20 pomidorów. Codziennie rano będę wołać Michała i mówić mu że powinien jeść 20 pomidorów; a jeśli biedny Michał w to uwierzy, zacznie jeść pomidory. Np. przychodzi psycholog i mówi, że tłumię pożądania. Jeśli mówię, że nie mogę spać, radzi mi: „nie myśl za dużo”, „zacznij spać” (A przecież ci, którzy za dużo myś1ą nie mogą na to nic poradzić).
Jeśli ciało zbada się klinicznie, żadne badania nie wykażą choroby, a lekarz zapewni pacjenta, że nic mu nie dolega, mimo, że pacjent będzie go zapewniać, że nie może spać. To właśnie mam na myśli mówiąc o niezdrowym umyśle; a potem po 10 latach okazuje się, że pacjent cierpi na jakąś poważną fizyczną chorobę. Jeśli choroba przeszła z umysłu do wątroby, wtedy lekarz nazwie tę osobę pacjentem. Jeśli choroba przeszła w rejon płuc i tworzy azyl dla wirusów, staje się wtedy żyzną glebą dla wszystkich zarazków. Specjalista mówi wtedy, że pacjent ma chorobę na skutek infekcji wirusowej. Gdyby wirus miał być przyczyną mojej choroby płuc – przecież ja i moi przyjaciele mieszkają w tym samym domu. Więc dlaczego wirus zaatakował tylko mnie? Umysł stwarza podatność na choroby i droga dla infekcji jest otwarta. Najbardziej potrzebne jest więc zdrowie mentalne. Do utrzymania zdrowia mentalnego potrzebujemy właściwych rad, jakie możemy uzyskać ze starożytnych ksiąg mądrości, starych Pism Świętych jakiegokolwiek narodu. Nie należą one do żadnej religii. Ludzie religijni dyskutują sekciarsko o Pismach. Powinieneś więc sam je przeczytać, próbować je zrozumieć i prowadzić zgodne z nimi życie. Nie czytaj Pism poprzez ludzi religijnych. Pisma dają nam klucz do pozytywnego myślenia. Nie miej w swoim umyśle opinii o innych osobach. Jest to jedno z zaleceń Pism. Nic nie przypuszczaj i nie sądź o kimkolwiek na tym świecie. Bo to twoja głowa utrzymuje ten ciężar wrażeń. Jeśli masz tysiąc przyjaciół, będziesz miał w umyśle tysiąc opinii, które nie pomogą ani tobie, ani twoim przyjaciołom. Jeśli twój przyjaciel potrzebuje pomocy, zrób to. Nie trzeba tu żadnych sądów ani opinii. Jeśli nie lubisz kogoś, nie lub go tylko w danym momencie; nie pamiętaj swej niechęci dłużej, niż przez parę minut. Jeśli pamiętasz o swej niechęci i gniewie dłużej niż jeden dzień, cierpisz ty, a nie druga osoba. Jeśli jestem na ciebie zły, cierpię z powodu tej złości i nie mogę spać. Jeśli nazwiesz mnie głupcem, zaczynam to odczuwać, a słowa stają się prawdą. Nazwałeś mnie głupcem i zapomniałeś o tym, ale ja pamiętam i pamiętam i mówię o tym setce moich przyjaciół. Mówiąc tak, sam siebie nazywam głupcem sto razy, podczas gdy on nazwał mnie tak tylko raz. Zaczyna to być prawdą. Taka jest więc procedura myślenia pozytywnego, którą podają nam święte Księgi. Weźmy zachowanie dziecka. Jeśli użyjesz dziś wobec niego szorstkich słów, a jutro zawołasz je miłymi słowami, przyjdzie do ciebie. Czy jest z nim coś nie w porządku? Jeśli użyjesz szorstkich słów wobec dorosłej osoby, a jutro zwrócisz się z miłymi słowami, znasz rezultat. Zatem, co z dzieckiem jest nie tak? Właśnie taka powinna być postawa osoby dorosłej. Dziecko ma zdolność odczuwania wszędzie zabawy. Cokolwiek się wokół niego dzieje, nie ma na niego żadnego wpływu. Nie ma wobec nikogo żadnych zobowiązań. Jeśli czuje głód, je. Dorosły czuje gniew, ale nie potrafi przekroczyć granic i zobowiązań i obserwować tego, co mówi mu jego natura. Jeśli pragniesz pożywienia, twój brzuch ci o tym powie. Jeśli ci to powie, odpowiedz mu. Jeśli powie ci, że ma dość, przerwij jedzenie. Za 15 minut przyjeżdża twój przyjaciel z odległego kraju. Spotykasz go po 5 latach. Bardzo by chciał, abyś razem z nim coś zjadł. Musisz więc zdecydować, czy pragniesz zdrowia, albo czy chcesz uzdrowienia czy leczenia. Musimy wybierać, bo istotom ludzkim dano prawo wyboru. Jeśli ktoś nie chce tego określić Bogiem, nazwijmy to naturą, jako że niektórzy uczuleni są na słowo Bóg i ponieważ niektórzy ludzie nie są wystarczająco rozwinięci, aby czuć obecność Boga. Na poziomie ewolucji człowieka możemy odczuwać obecność Boga. Jeśli ktoś jest uczulony na słowo Bóg, nie krytykujmy go. Niech poczeka i dojrzeje w swej ewolucji do odczuwania obecności Boga. A na razie nazywajmy to naturą.
Pod tym względem nie było różnic pomiędzy Wschodem i Zachodem. Dopiero po uprzemysłowieniu życia stracono z oczu ten zwyczaj na Zachodzie, a teraz dzieje się to stopniowo na Wschodzie. Nie możemy oskarżać industrializacji, bo spowodował ją człowiek. W społeczeństwie ludzkim nic nie zaistnieje bez zgody człowieka. Zatem to, to nazywamy złem cywilizacji i zanieczyszczeniem środowiska, jest rezultatem przyzwolenia ze strony naszego umysłu. Jeśli powstały problemy ze zdrowiem, to stworzyła je ludzkość i ona powinna je rozwiązać. Nie trzeba więc krytykować i mówić, że współczesne życie jest złe, bo nie daje to nam żadnego rozwiązania. Ludzkość każdego stulecia jest na swój sposób nowoczesna i myśli o poprzednich stuleciach jako nienowoczesnych. Na przykład w XXI wieku młodzi ludzie będą o nas czytać i pisać współczując nam z powodu zanieczyszczenia środowiska i życia w społeczeństwie pełnym napięć. Będą nam też współczuć, że próbowaliśmy uczynić życie szczęśliwym, a nie mieliśmy czasu być szczęśliwi. W XX wieku próbujemy wciąż uczynić życie szczęśliwym, ale nie mamy czasu cieszyć się tym szczęściem. Tak więc ludzie z następnego stulecia będą uważać nas z XX wieku za ludzi prymitywnych, którzy nie potrafili przezwyciężyć swych słabości, pokonać psychologicznych napięć i zapanować umysłem nad materią. Nasz umysł jest uwarunkowany przez ciało. Oto ocena, jaką nam wystawi wiek XXI. W przeciwnym razie nie możemy uwolnić się od obecnego, tworzonego przez człowieka zła. Niezdolność do rozwiązania problemów spowodowała utworzenie wielu gałęzi ludzkiej aktywności, krytykowanie jednej gałęzi przez drugą i wzajemne obwinianie się.
Niezdolność do znalezienia rozwiązania powoduje, że wzajemnie się krytykujemy. Na przykład różne polityczne sekcje świata charakteryzują się obwinianiem innych. Podobnie ma się rzecz z eksperymentami psychologicznymi i socjologicznymi. Materialistyczny naukowiec myśli, że filozofia i sztuka nie mają wartości, ludzie religijni sądzą, że materializm nie ma wartości. Ludzkość znajduje się więc w sytuacji dziesięciu ślepców, próbujących dowiedzieć się, co to jest słoń. – Dziesięciu ślepców przywiedziono do słonia i poproszono, aby go zbadali. Jeden ze ślepców podchodzi do nogi i mówi, ze słoń jest jak drzewo. Następny czuje jego brzuch i twierdzi, że słoń jest jak bęben. Trzeci dotyka ogona i mówi, ze słoń jest jak kij. Czwarty dotyka trąby i mówi, ze słoń jest jak żmija. Nie mają wiec ogólnego rozeznania.
Ale aby mieć dobre zdrowie, musimy mieć ogólne zrozumienie. Powinienem zrozumieć was, a wy powinniście zrozumieć mnie i zacząć żyć w świecie rozumienia, niezależnie od tego, czy nazwiemy go jogą, filozofią, psychologią czy metafizyką. Konstytucja człowieka ma dwa bardzo ważne instrumenty; jednym jest serce, drugi to głowa. Oba są sobie równe, chociaż jeden jest nieco ważniejszy od drugiego. Jeśli głowa nie pracuje, serce pracuje nadal i takiego człowieka zwiemy idiotą; ale jeśli przestaje pracować serce, nie możemy nic robić, również inne części ciała nie mogą funkcjonować. W głowie działa siła, którą zwiemy umysłem – jest to szereg różnych warstw, takich jak inteligencja, wyobraźnia, myślenie, pamięć, zdolność odróżniania, decydowania, wybierania dobra i odrzucania zła. Podobnie jak cebula, umysł ma w środku coraz to delikatniejsze warstwy, kiedy zaś mówimy o sercu, to ma ono tylko jedną siłę; jest to siła miłości, siła uczucia. Świadomość zna tę siłę bez jakiegokolwiek treningu czy nauki, tak jak nowo narodzone dziecko wie, że ma oddychać – analogicznie: jego świadomość wie, że płuca mają pobierać tlen a wydzielać dwutlenek węgla, mimo, że nie ma jeszcze ono żadnego pojęcia o chemii. Podobnie – jeśli zanurzymy palec w miodzie i dotkniemy nim języka nowo narodzonego dziecka, wie ono, że należy polizać i nie potrzebuje tu żadnej szkoły czy nauki. Istnieje też w nas inna świadomość pracująca w sercu, która czuje miłość bez jakiegokolwiek szkolenia czy nakazów. Jeś1i tego nie zabijemy, to żyjąca istota jest z natury istotą kochającą. Rodzice odczuwają miłość do dziecka. Niewykształcona matka nie wie, że miłość istnieje w sercu. Mówiąc o swym dziecku, mówi „on jest moim dzieckiem”, a jej ręka automatycznie wędruje ku sercu. Zatem jest w nas świadomość, którą określić możemy świadomością miłości, a tego współczesna psychologia dotąd nawet nie zaczęła rozumieć. Jeśli nie używa się miłości, nie można zrozumieć nauki poprzez miłość. Używając jej w ten sposób tylko psycholog może zrozumieć, że istnieje siła miłości. Owa siła miłości podtrzymuje funkcjonowanie serca i dzięki tej sile mamy miłość potrzebną do życia. Instynktownie siła ta sprzeciwia się odbieraniu sobie życia. Czasem ktoś popełnia samobójstwo, ale dzieje się to wbrew miłości życia i ma tu miejsce wielka walka pomiędzy miłością a umysłem. Zatem zdolność do kontynuowania życia, utrzymywania ciała i czynienia go siedzibą świadomości istnieje dzięki naturze Miłości.
Miłość działa w nas bezustannie i jeśli tylko pozwolimy jej pracować w sposób naturalny, utrzymuje dobre zdrowie aż po samą śmierć. Osoba, która nie nadużywa leków i nie dąży za wszelką cenę do zaspokojenia swych pragnień, i dzięki temu nie czyni ze swego ciała wraka – osoba taka żyje aktywnie do końca życia. Jeszcze parę minut przed opuszczeniem ciała będzie sama spełniać wszystkie swoje obowiązki. Oto pierwsza uwaga na temat zdrowia: nie przyzwyczajaj ciała do leków. Im więcej będziemy dostarczać leków, tym większy będzie opór ciała, aby się przed nimi ochronić. Dlatego naturalne zdrowie u zwierząt jest lepsze niż u ludzi. Dlatego lepsze jest zdrowie ludzi w krajach zacofanych, gdzie pracuje się fizycznie w słońcu i deszczu. Można się dziwić, jakim sposobem nie ulegają zarażeniu i chorobom, dlaczego nie imają się ich choroby zakaźne. Jeśli taka osoba skaleczy się zardzewiałym nożem, natychmiast przykłada do rany suchy piasek; potem wyciera go, bierze liść jakiejś rośliny, przykłada do ręki, aby obecny w liściu sok mógł zadziałać. Rana wystawiona jest na działanie pogody. Według lekarza nie ma większego grzechu, ponieważ wszelkie istniejące w świecie zakażenia mogą teraz przyjść i nagle zaatakować, a wirus może dostać się bezpośrednio do ciała; jeśli jednak przyjrzymy się statystykom, to zaraza jest częściej spotykana w rodzinach, gdzie jest zbyt dużo ostrożności, gdzie pożywienie jest selektywne, a witaminy bierze się w postaci tabletek a nie jedzenia.
Co jest przyczyną: Im bardziej przeszkadzamy naszemu ciału w chronieniu siebie, w tym większym stopniu traci ono tę zdolność. Bo fundamentalną zasadą uzdrawiania jest to, że jakiekolwiek zakłócenia w naszym organizmie leczy siła witalna a nigdy, przenigdy – lekarstwo. Zrozumcie, że dotąd nigdy jeszcze lekarstwo nikogo nie uzdrowiło. Jeśli lekarstwo jest właściwe, stymuluje ono siłę witalną, która dokonuje leczenia. Tak więc wyleczenie zawsze ma miejsce dzięki naszej zdolności do zdrowienia. Z tego powodu moc zdrowienia u dzieci i młodych ludzi jest większa, niż u starszych, gdzie siła witalna maleje proporcjonalnie do wieku. Powinniśmy zatem wziąć pod uwagę nasze codzienne życie. Obserwujmy nasze codzienne życie i zajęcia, a nie łatwo dostępne lekarstwa. Jeśli mówimy o naszej konstytucji, to ma ona 3 główne części. Jedna jest fizyczną materią ciała, zawierającą trochę minerałów Ziemi, zastępowanych codziennie pożywieniem pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego. Nazywamy to ciałem fizycznym lub jego strukturą.
Drugą częścią jest ciało witalne. Nauka jogi nazywa je Pranamaya Kosa. Składa się z mocy, a nie materii. Ciało funkcjonalne czyli witalne działa w nas poprzez nerwy i ich ośrodki u nasady kręgosłupa i w głowie. Tak jak druty elektryczne nie są wcale prądem elektrycznym, tak nerwy nie są wcale wrażeniami występującymi za pomocą nerwów. Siła działająca poprzez nerwy jest siłą; podobnie jak elektryczność nie jest materiałem elektrycznym, jakiego używamy. Na przykład mikrofon, radio, wszystkie druty i druciki, instalacje i przełączniki, żarówki itp. – są to wszystko tylko nośniki prądu elektrycznego; podczas gdy prąd elektryczny nie jest żadnym z tych fizycznych nośników. Ale płynie przez te wszystkie rzeczy. Prądu elektrycznego nie można zobaczyć, ale trzeba w niego wierzyć. Jeśli jakikolwiek materialista nie akceptuje istnienia prądu elektrycznego, niech dotknie drutu. Podobnie, jeśli jakiś materialista nie akceptuje istnienia w nas siły witalnej, może odciąć część swego ciała, a zobaczy, ze jej potem brakuje. Tak więc różnicę pomiędzy ciałem a żyjącą istotą stanowi ciało witalne. Tyle o drugiej części ludzkiego organizmu.
Trzecią część stanowi szereg delikatnych warstw, które zwiemy umysłem. Są więc w nas trzy warstwy – materia, siła i umysł i nie należy ich ze sobą mylić. Jeśli ciało jest zdrowe, wszystkie minerały i tkanki krążą odpowiednio we krwi i mówimy o zdrowiu ciała fizycznego. Nienaukowo jest mówić, że ciało fizyczne posiada zdrowie. Zdrowie istnieje w ciele witalnym, a efekt zdrowotny manifestuje się w ciele fizycznym. Elektryczność także istnieje na niewidzialnych planach, a powoduje zjawiska występujące na planie fizycznym (podobnie ma się światło do oka, dźwięk do ucha i wielkich pracujących silników itd.). Zdrowie możemy zatem zrozumieć tylko poprzez zjawiska fizyczne. Wszyscy ludzie powinni dobrze rozumieć zdrowie. Zdrowie istnieje na planie witalnym, a efekt zdrowia manifestuje się na planie fizycznym. Tak więc w naszym ciele fizycznym manifestują się tylko rezultaty, nigdy przyczyny. Jeśli więc lekarz szuka przyczyny choroby w komórkach fizycznych, powinien szukać za pomocą mikroskopu ultra pozostawiając pacjenta swemu losowi.
Student praktykujący jogę lub ktoś, kto chce być zdrowy i nie dopuścić do choroby, powinien zrozumieć, że przyczyną wszystkich dolegliwości jest ciało witalne, powodujące chorobę fizycznych tkanek. Dlaczego ciało witalne zawiera przyczyny chorób? Ponieważ umysł zawiera nie-zdrowie spływające do ciała witalnego. Na przykład jeśli umysł preferuje pożywienie niezdrowe dla organizmu, powinniśmy go traktować jako umysł zawierający nie-zdrowie. Podobnie z innymi przyzwyczajeniami. Jeśli umysł hołduje nawykom szkodliwym dla zdrowia, zarówno na poziomie personalnym, jak i ogólnym, to powinniśmy natychmiast wiedzieć, że nasz umysł nie jest zdrowy. Generalnie nie-wierzymy w to, że zdrowie czy choroba istnieją w umyśle wielu ludzi, łącznie z lekarzami nie wierzy, że umysł może być niezdrowy, podczas, gdy zdrowe jest ciało. Na przykład przychodzę do ciebie skarżąc się, że z moim zdrowiem fizycznym jest wszystko w porządku, ale nie mogę w nocy spać, a myśli nie dają mi spokoju. Ktoś mówi, że prześladują go myśli o przyszłości, kto inny mówi, ze jego umysł dręczą myśli o przyszłości finansowej; trzecia osoba mówi, że dokuczają jej myśli seksualne; czwarta osoba mówi, że dręczą ją nieuzasadnione lęki; piąta osoba mówi, ze boi się patrzeć przez okno w ciemność; szósta osoba boi się sama zostać w domu; siódma osoba mówi, że czuje czyjąś obecność w domu, gdy jest sama i nie może spać. Jeszcze ktoś inny mówi, ze opętał. go jakiś duch i zmusza do robienia czegoś. Następna osoba mówi, ze wielki Mistrz odwiedza ją codziennie dyktując informacje o przyjaciołach. Na przykład jakiejś nocy odwiedza mój umysł mistrz i mówi, że jest wielkim Mistrzem Teozoficznym, że jest Mistrzem Morya lub Kuthumi. Mówi mi, że mój przyjaciel Michał powinien jeść codziennie 20 pomidorów. Codziennie rano będę wołać Michała i mówić mu że powinien jeść 20 pomidorów; a jeśli biedny Michał w to uwierzy, zacznie jeść pomidory. Np. przychodzi psycholog i mówi, że tłumię pożądania. Jeśli mówię, że nie mogę spać, radzi mi: „nie myśl za dużo”, „zacznij spać” (A przecież ci, którzy za dużo myś1ą nie mogą na to nic poradzić).
Jeśli ciało zbada się klinicznie, żadne badania nie wykażą choroby, a lekarz zapewni pacjenta, że nic mu nie dolega, mimo, że pacjent będzie go zapewniać, że nie może spać. To właśnie mam na myśli mówiąc o niezdrowym umyśle; a potem po 10 latach okazuje się, że pacjent cierpi na jakąś poważną fizyczną chorobę. Jeśli choroba przeszła z umysłu do wątroby, wtedy lekarz nazwie tę osobę pacjentem. Jeśli choroba przeszła w rejon płuc i tworzy azyl dla wirusów, staje się wtedy żyzną glebą dla wszystkich zarazków. Specjalista mówi wtedy, że pacjent ma chorobę na skutek infekcji wirusowej. Gdyby wirus miał być przyczyną mojej choroby płuc – przecież ja i moi przyjaciele mieszkają w tym samym domu. Więc dlaczego wirus zaatakował tylko mnie? Umysł stwarza podatność na choroby i droga dla infekcji jest otwarta. Najbardziej potrzebne jest więc zdrowie mentalne. Do utrzymania zdrowia mentalnego potrzebujemy właściwych rad, jakie możemy uzyskać ze starożytnych ksiąg mądrości, starych Pism Świętych jakiegokolwiek narodu. Nie należą one do żadnej religii. Ludzie religijni dyskutują sekciarsko o Pismach. Powinieneś więc sam je przeczytać, próbować je zrozumieć i prowadzić zgodne z nimi życie. Nie czytaj Pism poprzez ludzi religijnych. Pisma dają nam klucz do pozytywnego myślenia. Nie miej w swoim umyśle opinii o innych osobach. Jest to jedno z zaleceń Pism. Nic nie przypuszczaj i nie sądź o kimkolwiek na tym świecie. Bo to twoja głowa utrzymuje ten ciężar wrażeń. Jeśli masz tysiąc przyjaciół, będziesz miał w umyśle tysiąc opinii, które nie pomogą ani tobie, ani twoim przyjaciołom. Jeśli twój przyjaciel potrzebuje pomocy, zrób to. Nie trzeba tu żadnych sądów ani opinii. Jeśli nie lubisz kogoś, nie lub go tylko w danym momencie; nie pamiętaj swej niechęci dłużej, niż przez parę minut. Jeśli pamiętasz o swej niechęci i gniewie dłużej niż jeden dzień, cierpisz ty, a nie druga osoba. Jeśli jestem na ciebie zły, cierpię z powodu tej złości i nie mogę spać. Jeśli nazwiesz mnie głupcem, zaczynam to odczuwać, a słowa stają się prawdą. Nazwałeś mnie głupcem i zapomniałeś o tym, ale ja pamiętam i pamiętam i mówię o tym setce moich przyjaciół. Mówiąc tak, sam siebie nazywam głupcem sto razy, podczas gdy on nazwał mnie tak tylko raz. Zaczyna to być prawdą. Taka jest więc procedura myślenia pozytywnego, którą podają nam święte Księgi. Weźmy zachowanie dziecka. Jeśli użyjesz dziś wobec niego szorstkich słów, a jutro zawołasz je miłymi słowami, przyjdzie do ciebie. Czy jest z nim coś nie w porządku? Jeśli użyjesz szorstkich słów wobec dorosłej osoby, a jutro zwrócisz się z miłymi słowami, znasz rezultat. Zatem, co z dzieckiem jest nie tak? Właśnie taka powinna być postawa osoby dorosłej. Dziecko ma zdolność odczuwania wszędzie zabawy. Cokolwiek się wokół niego dzieje, nie ma na niego żadnego wpływu. Nie ma wobec nikogo żadnych zobowiązań. Jeśli czuje głód, je. Dorosły czuje gniew, ale nie potrafi przekroczyć granic i zobowiązań i obserwować tego, co mówi mu jego natura. Jeśli pragniesz pożywienia, twój brzuch ci o tym powie. Jeśli ci to powie, odpowiedz mu. Jeśli powie ci, że ma dość, przerwij jedzenie. Za 15 minut przyjeżdża twój przyjaciel z odległego kraju. Spotykasz go po 5 latach. Bardzo by chciał, abyś razem z nim coś zjadł. Musisz więc zdecydować, czy pragniesz zdrowia, albo czy chcesz uzdrowienia czy leczenia. Musimy wybierać, bo istotom ludzkim dano prawo wyboru. Jeśli ktoś nie chce tego określić Bogiem, nazwijmy to naturą, jako że niektórzy uczuleni są na słowo Bóg i ponieważ niektórzy ludzie nie są wystarczająco rozwinięci, aby czuć obecność Boga. Na poziomie ewolucji człowieka możemy odczuwać obecność Boga. Jeśli ktoś jest uczulony na słowo Bóg, nie krytykujmy go. Niech poczeka i dojrzeje w swej ewolucji do odczuwania obecności Boga. A na razie nazywajmy to naturą.
Wpływ aktywności fizycznej na zdrowie
Naukowo stwierdzono, że ruch i ćwiczenia fizyczne jako naturalne bodźce wpływają pozytywnie na człowieka w każdym aspekcie, tzn. biologicznym, fizycznym i duchowym.
Wpływ treningów na układ mięśniowy
Wzmocnienie masy mięśniowej podczas ćwiczeń prowadzi do utrzymania prawidłowej postawy ciała, ponieważ układ mięśniowy wpływa na kształt układu kostnego. Na przykład u osób z dolegliwościami kręgosłupa systematyczne ćwiczenia mięśni grzbietu powodują wzmocnienie tych mięśni, co prowadzi do wzmocnienia tzw. gorsetu mięśniowego, a to łagodzi, a nawet likwiduje dolegliwości odkręgosłupowe.
Silne mięśnie ochraniają i oszczędzają stawy, a silny gorset mięśniowy wzdłuż kręgosłupa odciąża dyski międzykręgowe i chroni je przed zużyciem. Wzmocnienie gorsetu mięśniowego staje się coraz ważniejsze, wręcz konieczne.
Mięśnie stanowią aparat utrzymujący cały układ kostny w prawidłowej pozycji. Szczególną uwagę należy zwrócić na mięśnie grzbietu i brzucha, a następnie ud i łydek — to one są odpowiedzialne za prawidłową postawę Twojego ciała, wzrost liczby otwartych czynnych naczyń włosowatych, lepsze odżywianie pracującego mięśnia, usprawnienie wydalania produktów przemiany materii, zmiany biochemiczne prowadzące do zwiększenia się odporności na zmęczenie oraz do szybszej odnowy sił.
Zmiany w mięśniach zależą od intensywności i czasu trwania wysiłku. Trening poprawia koordynację nerwowo-mięśniową. Zwiększa się harmonijność, precyzja i szybkość ruchów. Prowadzi to w efekcie do zmniejszenia kosztu energetycznego wykonywanej pracy.
Wpływ treningów na układ kostny
Regularne ćwiczenia powodują zmianę kształtu kości, ich długości i szerokości. Kości stają się bardziej masywne, zwiększa się szerokość powierzchni stawowych. Wzrost masy tkanki kostnej zapobiega osteoporozie.
Wpływ na aparat kostno-stawowy
Zwiększenie zakresu ruchomości stawu, kształtowanie powierzchni stawowych, zwiększenie elastyczności i sprężystości torebek i więzadeł w stawach.
Wpływ na układ oddechowy
Trening zwiększa liczbę czerwonych ciałek krwi, powiększając pojemność tlenową organizmu, dzięki czemu nie męczymy się tak szybko. U osób wytrenowanych stwierdza się wzrost pojemności płuc — jest to ściśle związane z większą ruchomością klatki piersiowej i większą siłą mięśni oddechowych. Zauważalny jest również wzrost wykorzystania tlenu zawartego w powietrzu wdychanym.
Wpływ na układ krążenia
Aktywność fizyczna korzystnie wpływa na pracę mięśnia sercowego oraz sprawność krążenia obwodowego. Stwierdzić można wzrost pojemności minutowej serca, które — zmuszane do częstego wysiłku podczas treningu — wszechstronnie dostosowuje się do nowych, większych wymagań. Objawia się to jego rozrostem i powiększoną zdolnością do przepompowywania krwi.
Regularne treningi powodują obniżenie tętna oraz obniżenie ciśnienia krwi, a także zmiany przystosowujące układ krążenia do zwiększonego wysiłku fizycznego (zdolność szybkiego dostosowania się do pracy pod wpływem obciążenia, szybki powrót do poziomu wyjściowego po zakończeniu pracy).
Wzmocnione serce ma możliwość bardziej ekonomicznej pracy. Pod wpływem ćwiczeń zwiększa się również przepływ krwi w naczyniach wieńcowych, co chroni nas przed osadzaniem się cholesterolu.
Wpływ na układ nerwowy
Ćwiczenia pobudzają pracę ośrodkowego układu nerwowego. Powodują też rozwój dodatkowych gałązek nerwowych prowadzących do włókien mięśniowych. Rozwija się pamięć ruchowa oraz szybkość i łatwość reagowania na bodźce zewnętrzne. Ćwiczenia mogą usunąć lub zmniejszyć zaburzenia równowagi i koordynacji ruchów.
Zmiany w narządach wewnętrznych
Ruch ma również korzystny wpływ na pracę mięśni gładkich i pośrednio wpływa na funkcjonowanie żołądka, jelit, a także wątroby. Poddawany systematycznym ćwiczeniom organizm doskonali funkcjonowanie wątroby, gruczołów dokrewnych, gospodarkę hormonalną i enzymową. Ćwiczenia łagodzą bóle menstruacyjne u kobiet. Umiarkowany trening wytrzymałościowy poprawia odporność organizmu.
Wpływ na psychikę
Wysiłek fizyczny ma również korzystny wpływ na zdrowie psychiczne. W czasie trwania wysiłku fizycznego rozładowywane są nadmierne obciążenia psychoemocjonalne osoby poddającej się treningowi. Z badań wynika, że u osób, u których stwierdzono stany depresyjne, obserwowano zmniejszenie ich głębokości. Wysiłek fizyczny poprawia również sen i umożliwia łatwiejsze zasypianie. Oczywiście nie można zapominać o odpowiedniej porze treningu — nie może to być przed samym snem. Pamiętaj! Podniesienie kondycji najważniejszego organu — serca, nie może być osiągnięte żadnym innym sposobem. Jedyną metodą jest ruch i okresowe zmuszanie serca do intensywnej pracy. „Ruch może zastąpić większość lekarstw — żaden lek nie zastąpi ruchu” — prof. Weiss.
Bez ćwiczeń nie można osiągnąć dobrej jakości życia i zachowania zdrowia. Wiele korzystnych zmian, jakie zachodzą podczas treningu, widocznych jest nawet gołym okiem. Są to zazwyczaj: prosta, szczupła sylwetka, ładne, wzmocnione przez trening mięśnie, sprężysty i energiczny chód, dobre samopoczucie w dniach, kiedy inni czują się gorzej.
Jest mnóstwo szczupłych, a nawet chudych kobiet — czy wszystkie wyglądają ładnie? Zazwyczaj nie. A dlaczego tak się dzieje? Ponieważ nie są wysportowane, nie posiadają odpowiedniej postawy, są przygarbione. Po prostu przez to, że nie ćwiczą, wyglądają niekorzystnie, ich niewytrenowane mięśnie nie utrzymują prawidłowej postawy ciała.Wpływ treningów na układ mięśniowy
Wzmocnienie masy mięśniowej podczas ćwiczeń prowadzi do utrzymania prawidłowej postawy ciała, ponieważ układ mięśniowy wpływa na kształt układu kostnego. Na przykład u osób z dolegliwościami kręgosłupa systematyczne ćwiczenia mięśni grzbietu powodują wzmocnienie tych mięśni, co prowadzi do wzmocnienia tzw. gorsetu mięśniowego, a to łagodzi, a nawet likwiduje dolegliwości odkręgosłupowe.
Silne mięśnie ochraniają i oszczędzają stawy, a silny gorset mięśniowy wzdłuż kręgosłupa odciąża dyski międzykręgowe i chroni je przed zużyciem. Wzmocnienie gorsetu mięśniowego staje się coraz ważniejsze, wręcz konieczne.
Mięśnie stanowią aparat utrzymujący cały układ kostny w prawidłowej pozycji. Szczególną uwagę należy zwrócić na mięśnie grzbietu i brzucha, a następnie ud i łydek — to one są odpowiedzialne za prawidłową postawę Twojego ciała, wzrost liczby otwartych czynnych naczyń włosowatych, lepsze odżywianie pracującego mięśnia, usprawnienie wydalania produktów przemiany materii, zmiany biochemiczne prowadzące do zwiększenia się odporności na zmęczenie oraz do szybszej odnowy sił.
Zmiany w mięśniach zależą od intensywności i czasu trwania wysiłku. Trening poprawia koordynację nerwowo-mięśniową. Zwiększa się harmonijność, precyzja i szybkość ruchów. Prowadzi to w efekcie do zmniejszenia kosztu energetycznego wykonywanej pracy.Wpływ treningów na układ kostny
Regularne ćwiczenia powodują zmianę kształtu kości, ich długości i szerokości. Kości stają się bardziej masywne, zwiększa się szerokość powierzchni stawowych. Wzrost masy tkanki kostnej zapobiega osteoporozie.
Wpływ na aparat kostno-stawowy
Zwiększenie zakresu ruchomości stawu, kształtowanie powierzchni stawowych, zwiększenie elastyczności i sprężystości torebek i więzadeł w stawach.
Wpływ na układ oddechowy
Trening zwiększa liczbę czerwonych ciałek krwi, powiększając pojemność tlenową organizmu, dzięki czemu nie męczymy się tak szybko. U osób wytrenowanych stwierdza się wzrost pojemności płuc — jest to ściśle związane z większą ruchomością klatki piersiowej i większą siłą mięśni oddechowych. Zauważalny jest również wzrost wykorzystania tlenu zawartego w powietrzu wdychanym.
Wpływ na układ krążenia
Aktywność fizyczna korzystnie wpływa na pracę mięśnia sercowego oraz sprawność krążenia obwodowego. Stwierdzić można wzrost pojemności minutowej serca, które — zmuszane do częstego wysiłku podczas treningu — wszechstronnie dostosowuje się do nowych, większych wymagań. Objawia się to jego rozrostem i powiększoną zdolnością do przepompowywania krwi.
Regularne treningi powodują obniżenie tętna oraz obniżenie ciśnienia krwi, a także zmiany przystosowujące układ krążenia do zwiększonego wysiłku fizycznego (zdolność szybkiego dostosowania się do pracy pod wpływem obciążenia, szybki powrót do poziomu wyjściowego po zakończeniu pracy).
Wzmocnione serce ma możliwość bardziej ekonomicznej pracy. Pod wpływem ćwiczeń zwiększa się również przepływ krwi w naczyniach wieńcowych, co chroni nas przed osadzaniem się cholesterolu.
Wpływ na układ nerwowy
Ćwiczenia pobudzają pracę ośrodkowego układu nerwowego. Powodują też rozwój dodatkowych gałązek nerwowych prowadzących do włókien mięśniowych. Rozwija się pamięć ruchowa oraz szybkość i łatwość reagowania na bodźce zewnętrzne. Ćwiczenia mogą usunąć lub zmniejszyć zaburzenia równowagi i koordynacji ruchów.
Zmiany w narządach wewnętrznych
Ruch ma również korzystny wpływ na pracę mięśni gładkich i pośrednio wpływa na funkcjonowanie żołądka, jelit, a także wątroby. Poddawany systematycznym ćwiczeniom organizm doskonali funkcjonowanie wątroby, gruczołów dokrewnych, gospodarkę hormonalną i enzymową. Ćwiczenia łagodzą bóle menstruacyjne u kobiet. Umiarkowany trening wytrzymałościowy poprawia odporność organizmu.
Wpływ na psychikę
Wysiłek fizyczny ma również korzystny wpływ na zdrowie psychiczne. W czasie trwania wysiłku fizycznego rozładowywane są nadmierne obciążenia psychoemocjonalne osoby poddającej się treningowi. Z badań wynika, że u osób, u których stwierdzono stany depresyjne, obserwowano zmniejszenie ich głębokości. Wysiłek fizyczny poprawia również sen i umożliwia łatwiejsze zasypianie. Oczywiście nie można zapominać o odpowiedniej porze treningu — nie może to być przed samym snem. Pamiętaj! Podniesienie kondycji najważniejszego organu — serca, nie może być osiągnięte żadnym innym sposobem. Jedyną metodą jest ruch i okresowe zmuszanie serca do intensywnej pracy. „Ruch może zastąpić większość lekarstw — żaden lek nie zastąpi ruchu” — prof. Weiss.
czwartek, 6 stycznia 2011
Subskrybuj:
Posty (Atom)